Het prachtige zomerweer houdt maar niet op en wij hebben geen haast om thuis te komen! Op en rond het IJsselmeer maken we een aantal gezellige afspraakjes met vrienden en familie. En tenslotte kiezen we in verband met het voorspelde weer voor de staande mast route via Haarlem in plaats van over zee.

Het begint met een èchte waddentocht. In rechte lijn vanuit Vlieland, over de plaat en over het wantij in het Zuidoost-rak naar de Lorentzsluizen in Kornwerderzand. Toch altijd spannend, over heel ondiep water varen. We rekenen uit dat het zwaard tot ca 120 cm diepgang opgetrokken voldoende moet zijn en dat is ook zo. We vertrekken 2 uur voor HW, om 7 uur en komen ook vroeg (11.30 uur) aan in Makkum. Doen in de marina een paar boodschapjes en zoeken daarna een ankerplekje, voor de Makkummer Noordwaard.

Daar komen Dick en Johanna met de Nehelennia de volgende morgen langszij liggen, om die dag verder samen zeilend en bijpratend over beider zeilreizen door te brengen. Erg leuk! We varen samen op naar Hindelopen. Wat is het drúk op het IJsselmeer: één groot veld van witte zeilen. Dat zijn we niet meer gewend, geef ons maar de ruimte van de zee! In Hindelopen eten we in de oude havenkom een visje en een lekker soepje van Johanna. De havenmeester vraagt om onze boten te verleggen, omdat er een hele vloot platbodems binnen komt , die aan de kade moet liggen, waar wij liggen; de haven is ineens bomvol, maar gelukkig is er voor ons nog net een plaatsje naast de reddingboot, want we zijn nog niet uitgepraat. We zien de reddingboot zelfs uitvaren om een schip dat op het Vrouwenzand is vastgelopen, vlot te trekken. Na de thee vaart de Nehelennia terug naar Makkum en wij door naar Stavoren. Prachtige avond aan een oude steiger in de buitenhaven.

De volgende dag met weinig wind en mooi en warm weer naar Enkhuizen. Enkhuizen is een handige plek voor opstappers. Fleur komt er met de trein naar toe: bijna zes maanden hebben we elkaar niet gezien, wat leuk dat ze twee dagen komt meevaren! We laten Fleur, die al héél veel van de wereld heeft gezien, kennismaken met een klein stukje Zuiderzee historie: wandeling door Enkhuizen, ankeren in de voorhaven van Hoorn en dan nog Marken, het dorp en Sijtje Boes. Naar Hoorn varen we op de motor, er is geen wind, maar dat geeft niet: meer tijd voor bijpraten! Naar Marken is het een mooi zeiltochtje.

Onze volgende afspraak is in Lelystad. Het zijn allemaal kleine afstanden die we nu varen, na een paar uur zeilen zijn we er al. We vragen aan de havenmeester een plek waar we vrij water kunnen gebruiken; we willen namelijk de zonnige middag gebruiken om al het zout van de boot te spoelen en een flinke sopbeurt te geven. ‘s- Avonds komen Jur en Renée bij ons aan boord mee eten. Dat is heel gezellig, ze hadden onze boot nog niet gezien en we zien elkaar sowieso niet zo vaak; dus dit is wel bijzonder.

Vrijdag maken we een bus- en treintripje naar Ruinen om Aad’s vader te bezoeken. Hij heeft ons al die maanden op MarineTraffic gevolgd en onze verhalen van a tot z gespeld. Maar het is natuurlijk fijn om elkaar weer life te zien.

Voor het poetsen van de boot waren we in een box terecht gekomen, maar daar is niks aan: allemaal masten om je heen, weinig mensen aan boord, een dooie boel; dus diezelfde (tweede) avond varen we nog de haven uit, om buiten in de voorhaven te ankeren. Het is er mooi weer voor en het spaart havengeld uit. Tot drie keer toe laten we het anker vallen. De eerste twee keer houdt het niet. Zachte slibbodem? De derde keer gelukkig wel, maar als er meer wind voor de nacht was voorspeld, waren we er nog niet helemaal gerust op geweest. Voor de zekerheid het ankeralarm maar aan. ‘s-Nachts gaat het af omdat de wind 180 graden draait, en het schip dus ook, zo’n 30 meter draaiend om haar ankerpunt, wat gelukkig hield.

Zaterdag komt Rolf met de trein naar Lelystad, we pikken hem op op de passantensteiger en varen op één extra slag na, rechtsreeks naar Amsterdam/Sixhaven. Weer een mooie zeildag!
--- Als we net helemaal goed liggen afgemeerd, belt Anke met het droevige nieuws dat m’n lieve nicht Ymkje die nacht onverwacht is overleden. Wat een verdriet. Wat zullen we haar missen als spil in de familie. Gelukkig zijn we dicht genoeg bij huis om volgende week haar afscheid mee te kunnen maken. ---
Voordat Rolf met Jan-Marne naar Ajax gaat, eten we nog samen in restaurant ‘De Pont’ en halverwege schuift Jan-Marne aan, niet om te eten, maar wel met enthousiaste en geestige verhalen over zijn werk als licht- en geluidsman, nu on tour met Jan(tje) Smit.

Zondagmiddag komt Roel even aan boord; bijpraten, een hapje en een drankje. En daarmee sluiten we onze serie gezellige afspraakjes rond het IJsselmeer af.

Dan het laatste stuk van de reis. Gaan we over zee of wordt het ‘binnendoor’? De stroom staat niet op het juiste uur gunstig, de wind zou wel eens hard kunnen worden en in ieder geval uit ZW, dus ongeveer tégen. Als we dan toch moeten motoren en/of in Scheveningen opgesloten verwaaid komen te liggen, kunnen we net zo goed binnendoor gaan. In de nacht door Amsterdam lokt niet erg (omdat we dan niet gewoon kunnen slapen) en de route door Haarlem hebben we nog nooit gevaren, dus we besluiten via Haarlem te gaan.

We hebben een oud gidsje uit 2009 van de Staande Mastroute, dus we checken de avond tevoren via internet alle brugopeningstijden en daar is inderdaad een en ander in veranderd.

Het eerste kritische punt is om 12 uur bij de brug/A9 in zijkanaal-C (van het Noordzeekanaal). Als we die opening niet halen kunnen we er pas ‘s-avonds passeren. We gaan zeer bijtijds op pad en dat is maar goed ook want nadat we de eerste brug in het zijkanaal door zijn, worden we door de brugwachter opgeroepen of we even goed door willen varen, omdat de A9- brug om half elf wil draaien. Onze check klopt dus niet!? De sokken erin, brug gehaald.
Langs Spaarndam, wat er zeer schilderachtig bij ligt, door de sluis en door Haarlem - nog schilderachtiger!
10 bruggen en een mannetje op de fiets, dat ons vooruitgaat om de volgende brug te openen. Een echte Hollandse toer, wordt het: woonboten op het Spaarne, groene weilanden met koeien, molens en héél veel bruggen. Maar wat ons de hele reis tussen al die rotsen niet is overkomen, gebeurt hier wel. In de modderige Ringvaart, die 3,5 à 4 meter diep is, ligt iets hards dat ons zwaard (1,95m) raakt. We schavielen er overheen. Of het zwaard hierdoor beschadigd is kunnen we nu uiteraard niet zien, het laat zich wel normaal op- en neerhalen. We bellen de brugwachter van de Cruqius en de provincie/vaarwegbeheerder om een melding te maken dat er iets ligt wat er niet hoort (wij geven de positie door, zij vragen of we ook een kilometrage hebben, nee niet gezien) en om te vragen waar we een eventuele schadeclaim kunnen doen.

Net als de vroege opening bij de A9, kunnen we nu ook op een eerder tijdstip door de spoorbrug /rijksweg bij Sassenheim en halen zelfs de Spoorbrug bij Gouda, weliswaar in het donker. We blijven dan ook aan de andere kant bij de brug aan de wachtsteiger (waar je niet af kan naar de wal) overnachten.

Na Gouda komen we weer op getijden water, mooi die Hollandse IJssel. Ook hier blijkt dat de gecheckte brugtijden niet kloppen. Een half uur wachten voor de Algerabrug bij Krimpen. En wie staat daar te zwaaien? Paul van het (inmiddels verkochte) sy Mont Blanc. Wat een toeval....Toeval bestaat niet, achteraf blijkt dat hij ons op MarineTraffic langs Ouderkerk a/d IJssel heeft zien varen en op de fiets sprong in de hoop ons even te zien. Gelukt dus.
De brug bij Alblasserdam spant wel de kroon! We missen de opening net en dan horen we dat hij niet elk half uur en ook niet één uur later maar pas twee uur later bediend wordt. Er zijn geen wachtsteigers bij deze brug, het is ook geen optie om op dit grote stromend water twee uur lang rondjes te varen voor de brug, dus we varen maar een zijkanaaltje in dat naar een jachthaventje leidt en wachten daar. En als de brug dan om 14.15 niet opengaat en de brugwachter niet reageert op herhaalde marifoonoproepen, moeten we de havendienst Dordrecht zelfs bellen om er door te komen. De brugwachter geeft geen groen licht als de brug helemaal open staat maar we varen er maar door (ook dit gemeld aan Dordrecht). Gelukkig halen we de spoorbruggen in Dordrecht daarna wel. We varen nog door naar de Volkeraksluizen, kunnen op het Hollands Diep nog een half uurtje zeilen en ankeren vlak voor de sluis in het Noord Hellegat voor de nacht. Met het oog op de hardere wind die voorspeld wordt, wisselen we het voorzeil van genua naar de kleinere high aspect-fok.

Het venijn zit ‘m toch nog in de staart. De afgelopen dagen is het mooi weer gebleven met weinig wind, maar als het op zee hard uit ZW gaat waaien, dan waait het in Zeeland zelf ook flink uit ZW. Dat hebben we de laatste dag goed gemerkt! Ongeveer tot Stavenisse is het eerst motoren en later motorsailen met dan weer te hoog aan de wind van de ene kant en dan weer te hoog van de andere kant. Daarna kunnen we zeilen. De Zeelandbrug heeft een storing waar we anderhalf uur op moeten wachten…. Maar omdat Aad nóg een keer oproept en vraagt of ze ons kunnen waarschuwen zodra de storing is opgelost, valt het wachten mee. Het gaat steeds harder waaien en zoals gebruikelijk waait het voor Burghsluis vaak een Beaufortje meer. Een pittig slot dus, maar met een rif in grootzeil èn voorzeil en op het laatst alleen grootzeil met de motor bij, komen we na drie en een halve maand weer veilig in onze thuishaven aan!

Na een heerlijk nachtje slapen in de vertrouwde haven, rest ons nog wat opruim- en schoonmaakwerk . Ook drinken we koffie bij havenmeester Hans, die ons uitgebreid vertelt over zijn vroegere werk als radio-operator op offshore schepen. Heel interessant.

Fleur komt ons met de auto ophalen; terwijl wij poetsen zit zij nog een uurtje te studeren. En na een lekker maaltje in het Oliegeultje (ons havenrestaurant), rijdt Fleur ons weer naar Delft.

--- Voor onze volgende en laatste blog maken we nog een korte terugblik op de hele reis en een greep uit de statistieken.

[ Vlieland – Makkum 22 nM, Makkum – Stavoren 13 nM, Stavoren – Enkhuizen 12 nM, Enkhuizen – Hoorn 12 nM, Hoorn – Marken 14 nM, Marken – Lelystad 15 nM, Lelystad – Amsterdam 23 nM, Amsterdam – Gouda 43 nM, Gouda – Noord Hellegat 34 nM, Noord Hellegat – Burghsluis 31 nM ]