22 – 28 juni Terschelling - List auf Sylt

De havenmeester van Terschelling maakte ons enthousiast (en hielp ons over wat ‘koudwatervrees’) om over het wad via Ameland naar zee te varen, want.. dat is veel korter! Zeven uur vertrekken we om op het juiste moment bij het wantij te zijn, hetgeen we heel makkelijk halen. Zwaard half omhoog en niets kan ons gebeuren. De route is goed aangegeven met tonnen en prikken en zo spoelen we eenvoudig aan de andere kant van Terschelling met afgaand water naar zee, waar we koers zetten naar Norderney of nachtje-doorvaren naar Helgoland. Maar onderweg horen we dat er ‘s-avonds zwaar onweer verwacht wordt met vlagen van 40 knopen(= windkracht9). Norderney halen we niet, dus besluiten we naar Borkum te gaan, ookal betekent dat vele mijlen extra varen omdat Borkum zover naar binnen ligt.
De eerste nacht liggen we op een plek waar we eigenlijk niet mogen, en ja hoor de volgende morgen worden we weggestuurd (onder dreiging van melding aan de politie en boetes). Met vijf boten (allemaal uitgeweken voor het onweer; dat schept een band) varen we naar de aangewezen plek, maar daar mogen we ook niet liggen, dus weer verleggen! Uiteindelijk liggen we best goed. En Borkum valt ons helemaal niet tegen; Aad heeft er hard gelopen, we hebben er heerlijk gefietst, er zijn mooie duinen, beetje weilanden, veel bloemen (kamperfoelie), een aardig badplaatsje.
De zeurderige stem van de meneer van de Wetterdienst heeft het steeds over Gewitter met 40 knopen wind. Ik hou niet zo van de duitse taal, maar hier wordt je bijna depri van).
Maar wij hebben geen onweer gehad en op buienradar kunnen we zien dat het langs ons trekt.
Dus zeilen we 24 juni verder – over het wad! – naar Norderney. Twee wantijen op één hoogwater. En ruim 10 nM korter dan buitenom. Scharrelen over het wad noemen ze dat. Leuk. Soms een zeil laten zakken omdat je te hard vaart en te vroeg bij het ondiepste punt zal zijn, dan weer alle zeilen bijzetten (en de fok uitgeboomd) om het volgende wantij ook te kunnen halen.
Op Norderney blijven we weer twee nachten liggen. De eerste op een plek vlak bij de wal, waar het water niet tot 1 mtr zakt, zoals de havenmeester zei, maar tot ónder de 65 cm = onze diepgang met opgehaald zwaard; we liggen rondom laagwater dus vast! Niet zo leuk, want we zien ook stenen en we liggen scheef Volgende ochtend maar een andere plaats gevraagd en daarna weer gefietst, zij het in de motregen. We lunchen in een schuilhut, bijna zonder te praten want boven ons hoofd is een zwaluwnest, waar -als we stil zijn - een zwaluw af en aan vliegt. Norderney bestaat alleen uit duinen en dan nog een vrij lelijke badplaats, waar dit weekend de vakantgiegangers binnen stromen.
Volgens de havenmeester waarschuwt de Wetterdienst al gauw voor onweer, maar is die depressie nu wel voorbij. Op onze windguru, windfinder en Seewetter internet-informatiebronnen zien we zelf ook dat het weer gunstig is voor de tocht naar Helgoland.
Met ZW 4 bft, één rif, vertrekken we in het laatste uur afgaand water, om op zee zo snel mogelijk stroom mee te hebben. Bij de drempel boven Norderney doen we voor de zekerheid het zwaard een stukje omhoog. Op zee zetten we al snel de bulletalie erbij, om het zwaaien van de giek - door de golven - tegen te gaan. Ook de boom voor de fok is vandaag weer van nut geweest: melkmeisje. Het is een mooie dag met onderweg slechts één zware regenbui, met windstilte ! Bij kardinaal Jade 2a , het punt waar scheepvaartroutes kruisen, gaan wij oversteken naar het noorden. We zien in de verte veel schepen, maar er blijkt er maar één te varen, de rest ligt voor anker, dus dat valt alles mee.
Van verre kunnen we Helgoland al zien, het is een hoge rots, waar we de volgende dag een wandeling over maken, om de rode rotsen met daarop vele vogels te zien: het zijn Jan van Genten, en diverse andere zeevogels, die daar genieten van de termiek van de wind langs de rotsen, en na prachtige zweefpartijen neerstrijken op of tegen de bijna vertikale rotswand.
De haven van Helgoland is ruim, bijna geen voorzieningen, veel zeilers èn “de Oosterschelde’’ de “Zephyr” en de “MK 86”, mooie klassieke nederlandse platbodems. Er wonen op het eiland ca 1500 mensen, geheel gericht op het bestaan van de taxfree verkoop van alles wat je ook op een luchthaven in de taxfree shops ziet liggen. Vreemde sfeer, maar toch wel aardig plaatsje. Wij tanken er erg goedkope diesel.
Op maandag staat er teveel wind, maar dinsdag lijkt een weergaatje te bieden voor de lange tocht naar Sylt. We vertrekken in alle vroegte (5.00 uur) om nog zoveel mogelijk wind te hebben, want in de middag zal die wegvallen. Het wordt een mooie zeildag, met aanvankelijk wat knobbelige zee, ruime wind (tegen 4 bft) en later als de wind mindert en ruimt een stuk voor de wind. Ca 60 mijl koers 12°. Toch schieten we goed op en komen we eerder bij de aanloop naar List dan verwacht. De zee is rustig genoeg geworden om de korte route vlak langs de kop van het eiland te nemen, wel tussen de brekers op banken door. We belanden in een piepklein haventje, naar later blijkt, op één van de twee gastenplaatsen aan een steiger!

[ Terschelling – Borkum 74 nM, Borkum – Norderney 21 nM, Norderney – Helgoland 46 nM, Helgoland – List 65 nM; 2^e week 206 nM]